نگاهی به جاذبه های گردشگری دلفان لرستان!

 

لرستان یکی از زیباترین شهرهای ایران است که هر ساله میزبان تعداد زیادی از گردشگران داخلی و خارجی است. طبیعت سرسبز، آب و هوای فوق العاده و جاذبه های گردشگری بیشمار از دلایل استقبال گردشگران از سفر به لرستان است. دلفان یکی از دیدنی ترین مناطق استان لرستان است که جاذبه های توریستی زیادی در این منطقه وجود دارد. در این مطلب از همیار تریپ به معرفی جاذبه های گردشگری دلفان لرستان می پردازیم پس در ادامه با ما همراه باشید.

مهراب کوه در دلفان لرستان

از دیگر دیدنی‌های دلفان می‌توان به کوه شگفت‌انگیز مهراب با ارتفاع ۲۴۰۰ متر در ۵۴ کیلومتری شهر نورآباد اشاره کرد، صخره‌های سر به فلک کشیده مهراب، چون اسیران به زنجیر کشیده‌ای چشم هر بیننده‌ای را شگفت‌زده می‌کنند. این کوه از دو نیمه مهراب کوچک و مهراب بزرگ تشکیل شده‌است که پوشیده از درختان کهنسالی چون گردو، سماق، زالزالک، آلو، انگور، انجیر، سیب و گلابی وحشی است.

وجود غارهای تنگ قلا، داله‌لان، غار باغ سیری جان و ده‌ها غار کوچک و بزرگ دیگر که از زمان باستان وجود داشته و جایگاهی برای اختفای گنجینه سلاطین و محلی برای اسکان موقت دامداران بوده و همواره حافظ جان و مال مردم دره مهرگان بوده، بر زیبایی‌های این منطقه افزوده‌است. وجود تاپو (محلی برای نگه‌داری غلات به زبان محلی) با قدمتی هزاران ساله در دل صخره‌های سر به فلک کشیده مهراب که محل نگه‌داری آذوقه ساکنان این منطقه بوده با وجود زمستان‌های سرد و طاقت‌فرسا و پر برف در سنوات گذشته، همواره مددی الهی برای مردم این منطقه بوده، هم باعث دیدنی‌تر شدن این ناحیه از ایران زمین شده‌است. بلندترین آبشار دلفان نیز که در دامنه کوه مهراب قرار دارد و به آن داله‌لانه (آشیانه عقاب‌ها) می‌گویند با ارتفاع ۱۰۰ متر برزیبایی این کوه و دیدنی‌های دلفان افزوده‌است.

مهراب کوه در دلفان لرستان
مهراب کوه در دلفان لرستان

آبشار قمش دلفان لرستان

این آبشار در کوه ماده گودال و در ضلع شمالی روستای قمش (ایتیوند جنوبی) واقع شده‌است. قمش، روستایی از توابع بخش کاکاوند شهرستان دلفان است که در ۳۵ کیلومتری جنوب غربی دلفان واقع شده‌است و دارای آثار باستانی و تاریخی بسیاری است. این منطقه همچنین دارای پوشش گیاهی بسیار غنی است و جنگل‌های بلوط آن کم‌نظیر است.

آبشار قمش دلفان لرستان
آبشار قمش دلفان لرستان

آبشار غسلگه دلفان لرستان

آبشار غسلگه(خسله) در ۱۵ کیلومتری جنوب نورآباد و در فاصله سیصد متری بقعه امامزاده حسن گاویار(سید پیرمحمد) واقع است. این آبشار که دارای حوضچه ای به مساحت ۲۵ متر مربع است، معمولا هر سال تا اواسط تابستان دوام می آورد اما آب چشمه ای که در کنار حوضچه واقع است، تقریبا در تمام فصول سال جاری است.

در سالیان اخیر حفاری های غیرمجاز، منظره طبیعی این منطقه را دچار تغییر کرده است. از دیگر آبشارهای قابل ذکر در این منطقه می توان به آبشار روستای پیردوستی در شمال نورآباد نیز اشاره کرد.

چشمه آبگرم دلفان

چشمه آبگرم دلفان در استان لرستان به عنوان یک جاذبه گردشگری سلامت و درمان، همچون الماسی در دامنه‌های رشته کوه زاگرس می‌درخشد. چشمه دلفان در۶۰ کیلومتری غرب شهر نورآباد و در بین ۲ رشته کوه «گله» و «سفید کوه» در زاگرس و در محل تلاقی ۳ رودخانه گاماسیاب، گیزه رود و سیمره، واقع شده است. این جاذبه طبیعی به عنوان یک مکان در حوزه گردشگری درمانی، همه ساله پذیرای هزاران گردشگر و دوستدار طبیعت است.

کوه چهل نابالغان در دلفان لرستان

چهل نابالغان یکی از کوه‌های عظیم زاگرس در مرز استان لرستان و استان همدان جزو شهرستان نهاوند است. چهل نابالغان از شمال به نهاوند، و از شرق به بروجرد محدود است. بلندترین قله آن یال کبود با ارتفاع تقریبی ۳۸۵۰ متر است.چهل نابالغان بخشی از رشته کوه بزرگ گرین است و دسترسی به آن بیشتر از دهستان فلکین دلفان به راحتی امکان پذیر است.

سراب گاماسیاب در دامنه شمالی این کوه قرار دارد و آب سراب ناشی از یخچال کوه است. می گویند هنگامی که ایرانیان در جنگ نهاوند شکست خوردند و نهاوند بدست تازیان مسلمان گشوده شد، تازیان فاتح چهل تن از اشراف زادگان و بزرگ زادگان و شاهزادگان را که سن آنها نابالغ بود و در نهاوند زندگی می کردند به کوه گرین برده و گردن زدند، بدین ترتیب نام این منطقه چهل نابالغان شد.

کوه چهل نابالغان در دلفان لرستان
کوه چهل نابالغان در دلفان لرستان

منطقه شکار ممنوع گرین دلفان لرستان

منطقه ۷۰ هزار هکتاری گرین واقع در شمال شهرستان سلسله از طرف سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه شکار و صید ممنوع اعلام شده‌است. این منطقه از شمال به شهرستان نهاوند، از شرق به شهرستان بروجرد و از غرب به شهرستان دلفان محدود است.

راه باستانی گاوشمار در دلفان لرستان

در ۵۴کیلومتری جنوب غربی نورآباد مرکز شهرستان دلفان و در روستای گنجدره (گنجره) واقع شده‌است. این راه یکی از محورهای ارتباطی باستانی در ایران باستان بوده‌است و بخشی از راه شاهی معروف بین هگمتانه و شوش بوده‌است که در گذشته‌های دور ارتباط دو پایتخت زمستانی و تابستانی هخامنشیان را میسر می‌ساخته‌است.

 

نظرتان را بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.